Day 10, laatste dag Hanoi

Nog nagenietend van het alle indrukken in Sapa en Ha Long Bay hebben we vandaag onze laatste dag in het hectische Hanoi en ons thuis, hotel Essence. De kids slapen lekker uit en Naat en ik maken een wandeling rond het Hoan Kiem Lake waar het net zoals vorige week zondag een drukte van belang was met dit keer een jaarlijks event van oude Vietnameese spelen. Naat loopt nog wat hard en ik wordt continue aangesproken door kinderen die Engels willen leren spreken. Mooi om de creativiteit te zien, spreek gewoon zoveel mogelijk met toeristen maakt niet uit over wat. Om half 10 hebben we met de kids afgesproken bij het ontbijt. Sophie ziet er nog wat slaperig uit en trekt bij het eten van wat grote druiven helemaal bij. Dan is het spullen pakken en de kamer uitchecken. De middag genieten we van de eerste echte zon en de stad. Het oversteken hebben we inmiddels al aardig geleerd. Hoeveel verkeer er ook aan komt gewoon gaan en het verkeer buigt zich om je heel als water rond een steen in de rivier. Nog even shoppen in een veel te duur hypermodern winkelcentrum (Cartier, Dior, Rolex), wat een contrast met wat je buiten ziet. Daarna brengen we een bezoek aan Hoa Lo prison die een goede indruk geeft van de gewelddadige geschiedenis van het land. Onder erbarmelijke omstandigheden werden de mensen hier vastgehouden door de bezetters. Heel indrukwekkend en maakte grote indruk op ons en met name Olivier. Ik heb hem nog nooit zoveel vragen in een uur horen stellen. Rond het meer nemen de festiviteiten grote vormen aan. Een groot podium gesponsord door Wall’s, de Vietnameese merknaam voor Ola ijs. Met een optreden van een grote Vietnameese ster, Vu cat Tuong die onder politie begeleiding met hordes aan gillende meiden naar het podium werd gebracht. Wij konden dit mooi van bovenaf aanschouwen onder het genot van een drankje. Nog even een Burger King en dan weer richting hotel. Daar wacht onze gereedstaande taxi van het hotel. Op de rit naar het station schiet Sophie nog even een foto van een scooter met vader, moeder en 2 kinderen erop. Niet ongebruikelijk in het drukke straatbeeld. Een medewerker van het hotel rijdt mee naar het station en wisselt de kaartjes voor ons in, wat een super service. Om 18 uur stappen we op de trein richting Hue. We hebben een coupe voor 4 en een plek elders. Fleur en Olivier besluiten samen te slapen zodat we gezellig met z’n alle in een coupe kunnen. Na wat lezen en een potje Yatzee proberen we de slaap te vatten. In mijn hoofd hoor ik: kedeng kedeng, kedeng kedeng, kedeng kedeng, kedeng kedeng, oe oe, kilometers spoor schieten onder mij door. Ik ben op weg naar ........

Remco